Verhalen verteld en gedeeld tijdens 15 Augustus herdenking bij Rumah Kita

“Er zijn verschillende vormen van stilte. Zo is er het Indisch zwijgen, wat al eerder vanochtend aan bod is gekomen. Gelukkig wordt het Indisch zwijgen steeds meer doorbroken. De derde generatie gaat op zoek naar hun roots. De verhalen van hun grootouders worden verteld. De verhalen zijn het waard om verteld te worden, om gedeeld te worden”, vertelt geestelijk verzorger Emmy Kwakkel in haar overweging tijdens de 15 Augustus herdenking bij Rumah Kita. Tijdens de herdenking werden de verhalen uitvoerig verteld en gedeeld.  

Ellen Hasenbalg en Anne Maagdenberg, tweede en derde generatie, vertelden hun persoonlijke verhaal. Anne: “Als derde generatie weten we hoe belangrijk het is om de verhalen van de eerste en de tweede generatie; over onze cultuur en ons erfgoed, levend te houden. Wij zijn dankbaar dat we vandaag onze mooie cultuur mogen vieren”.

Burgemeester Floor Vermeulen van gemeente Wageningen deelde ook zijn persoonlijke verhaal over zijn opa en refereerde naar de voorstelling ‘Het Indisch Interieur’. Een familiedrama over het Indische oorlogsverleden. Drie generaties buigen zich over wat het familiehuis op de Wageningse berg herbergt. Achter elk erfstuk schuilt een verhaal. Drie generaties en hun partners blijken nog steeds te worstelen met een trauma. “De Indische en Wageningse geschiedenis komen mooi samen in dit toneelstuk van Bo Tarenskeen. Ik ben vereerd om hier te zijn, om samen te herdenken en te vieren. Ik ben onder de indruk van de verhalen, van uw verhalen. Het is belangrijk dat die verhalen verteld worden.”

Gebruiken
De herdenking zat vol met gebruiken. Ceremoniemeester Magda Hartman maakte de aanwezigen deelgenoot van de gebruiken door toelichting te geven. “Vandaag hijsen we de vlag, de vlag die aan het begin van deze herdenking halfstok hangt. Dat is een teken van rouw. Bij binnenkomst speelde Minggus Lawalata de tifa. Dat is een algemeen erkende naam van de Molukse trommel. De tifa heeft ook een symbolische betekenis. Het wordt gebruikt bij ceremonies en het wordt beschouwd als een symbool van eenheid en verbondenheid binnen de gemeenschap.”

Tassya Tanzil en Monique van Bruggen – Rufi, muziektherapeuten bij Rumah Kita, verzorgden een muzikaal intermezzo. Tassya zong prachtig de nummers Tears in heaven (red. Eric Clapton) en Hallelujah (red. Leonard Cohen), Monique begeleidde haar. “Hè, hier moet ik even van bijkomen”, aldus ceremoniemeester Magda. Het Indisch Onze Vader, voorgedragen door Tassya, zorgde bij veel aanwezigen voor de nodige emotie.

Buiten
De herdenkingsceremonie werd buiten verder voorgezet. Na de plechtige taptoe door trompettist Arie van Kan is er 1 minuut stilte. Stilte om na te denken, te overdenken. De stilte werd doorbroken door het zingen van het Wilhelmus. Mevrouw van de Loosdrecht, bewoner van Rumah Kita, hees ondertussen, met hulp van clustermanager Kevin Dekker, de vlag naar de top. Aansluitend werden er drie kransen gelegd. De eerste krans werd gelegd namens de bewoners van Rumah Kita, burgemeester Floor Vermeulen legde namens de gemeente Wageningen de tweede krans. De derde krans werd gelegd namens de tweede en derde generatie door dochter Patricia en kleinzoon Roel van de heer Winter, bewoner van Rumah Kita. Bewoners en bezoekers hadden vervolgens de gelegenheid om bloemen te leggen bij het monument in de tuin van Rumah Kita.

In het restaurant werd de herdenking afgesloten met koffie en spekkoek. Het Rumah Kita koor zong drie liederen.

Aandacht in de media
De 15 Augustus herdenking bij Rumah Kita heeft veel aandacht gekregen in de media. Omroep Gelderland interviewde kleinzoon Roel van bewoner de heer Winter. De Gelderlander maakte ook een kort filmpje en schreef een artikel. RTV Rijnstreek en Wageningen nieuws waren ook aanwezig.