Vrijwilliger bij Zinzia | Riny Polman

Samen koken, bewoners naar de kerkdienst brengen, een kastje opknappen, een spelletje spelen, lachen, praten en vooral luisteren. De vrijwilligers bij Zinzia zijn onmisbaar. Zij bezorgen bij de bewoners en de medewerkers een glimlach op het gezicht. Wie zijn ze? En waarom zetten zij zich in als vrijwilliger? Leer de komende tijd een aantal van onze vrijwilligers kennen met deze rubriek: Vrijwilliger bij Zinzia. In deze editie vertellen we het verhaal van Riny Polman.

“Wat vind je van jouw naam? Daar begin ik een gesprek altijd mee”, vertelt Riny Polman. Ze houdt van mensen, ze houdt van verhalen. Dat komt goed van pas bij haar vrijwilligerswerk; ze schrijft levensverhalen. Ze is nu bezig met een verhaal van een bewoner van De Lingehof. Het zijn verhalen die voor de bewoner maar ook zeker voor de naasten heel waardevol zijn. “Ik heb het verhaal van mijn moeder opgeschreven, ze was toen al overleden. Het laatste jaar van mijn moeders leven was heftig. Ik merkte dat juist dat jaar een prominente plek had in de herinneringen aan haar. Dat vond ik jammer. Ik dook in het leven van mijn moeder om anders naar mijn moeder te kijken.  Ik, maar ook zeker mijn omgeving”, vertelt Riny.

Oorlog en religie
Na die eerste vraag blikt Riny samen met de bewoner terug op het leven wat is geweest. Op welke school zat de bewoner? Hoe was het gezin? Was er sprake van een geloofsovertuiging? Hoe werd er Sinterklaas gevierd? “Ik heb heel veel vragen in mijn hoofd. Ondertussen schrijf ik met steekwoorden het verhaal op en probeer ik een rode draad te ontdekken. De ouderen van nu hebben vaak kleinere levens gehad. In deze regio speelden de oorlog en religie een grote rol. Dat hoor ik ook vaak terug in de gesprekken die ik voer met de mensen.” Na zo’n vijf gesprekken staat het levensverhaal op papier. “Soms raken dingen mij wel maar ik probeer het verhaal zo zuiver mogelijk op te schrijven. Als het klaar is lees ik het voor aan de bewoner. Dat is wel fijn want dan hoeft die al die A4tjes met tekst niet zelf te lezen. Sommige mensen reageren ook wel geëmotioneerd als ze het verhaal zo horen”, vertelt ze.

Tijdsgeest
Klopt het verhaal dan ontvangen de contactpersonen het ook. “Het verhaal is soms belangrijker dan de feiten. Zo was er een mevrouw die niet precies wist wanneer ze was getrouwd, maar wel hoe haar trouwjurk eruit zag. Dat is veel belangrijker, achter die datum kom ik wel.” En daarna is het verhaal klaar en kunnen de kinderen, kleinkinderen, familie en naasten zelf bepalen wat ze ermee willen doen. “Zelf heb ik van het verhaal van mijn moeder een mooi boekje gemaakt. Het verhaal is ondersteund met mooie foto’s. Ik ben zelf heel blij met het verhaal. Ook is het later voor mijn kleinkinderen mooi om te hebben. Ze snappen nu nog niet zo goed hoe het vroeger ging. De wereld verandert, per generatie  verandert er zoveel maar ook qua tijdperk. Ik hoop dat mijn kleinkinderen later het verhaal eens lezen en zo kennismaken met mijn moeder, maar ook met die tijd”, besluit Riny.

Vrijwilligerswerk?!
Vrijwilligerswerk bij Zinzia kan op verschillende manieren ingevuld worden. Koken, samen spelletjes spelen, bewoners brengen naar de dienst, chauffeur en nog veel meer. Waar zet jij je voor in? Kijk op de website www.wenszoektjou.nl voor de mogelijkheden.