Bijscholen op je 55e en elke dag genieten van je werk
Muriel (55) werkt bij Rumah Kita en is leerling helpende plus. We vroegen haar hoe dat zit. Leerling op je 55e is toch best opmerkelijk. Muriel legt het ons uit “Ik werk al 12,5 jaar bij Rumah Kita een verpleeghuis van Zinzia en speciaal opgezet voor Indische en Molukse ouderen. Tot voor kort was ik woonzorgbegeleider en hielp ik onder meer met de maaltijden voor de bewoners. Ik zag dat er ook veel werk was als ik helpende plus zou zijn en wilde mijn collega’s graag ondersteunen. Daarvoor is het nodig dat ik een bijscholing doe. Dat vraagt best wat van je, en ik vind het niet altijd leuk om aan de studie te gaan hoor, maar ik doe het voor het resultaat. Ik wil echt heel graag in de zorg werken en ook op deze manier iets voor mensen kunnen betekenen. En eigenlijk vind ik het ook wel interessant om meer te leren over de medische achtergronden van mensen. Mijn werk is echt mijn hobby en ik heb het er graag voor over om bij te scholen.”
Heb je bewust gekozen voor Rumah Kita?
Muriel vertelde dat ze ook 13 jaar in een Nederlands verpleeghuis heeft gewerkt. Zij kan dus vergelijken wat haar het meest aanspreekt. “Ik heb een aantal jaren niet buitenshuis gewerkt in verband met de opvoeding van mijn kinderen. Ik ben zelf Nederlands en Indonesisch opgevoed. Toen ik weer aan het werk wilde waren mijn ouders er inmiddels niet meer. Daardoor had ik meer behoefte om mijn roots weer op te zoeken. Vandaar dat ik bij Rumah Kita ben gaan werken. Ik vind het ook leuk om weer wat Maleis te spreken. Sinds ik hier werk komt er steeds meer van de taal bij me boven.”
Wat spreekt je aan in de zorg?
Muriel “Gewoon om voor mensen te zorgen. Je kent de mensen. Je maakt grapjes met elkaar en ook al kunnen sommige mensen niet praten, doordat je elkaar kent, zie je toch hun glimlach en weet je dat ze het naar hun zin hebben. Met één gebaar weet ik al wat de mensen bedoelen. Daarom vind ik het ook belangrijk dat we zoveel mogelijk met ‘vast personeel’ werken. Dat is fijn voor de collega’s en fijn voor de bewoners.
Het grappige is wel dat ‘uitzendkrachten’ vaak aangeven dat ze graag weer terug willen komen. Ook zij genieten van de warme sfeer binnen Rumah Kita” Op onze vraag om de sfeer nog wat te omschrijven zegt Muriel “Iedereen groet elkaar, er is een familiegevoel. Veel bewoners willen bij de voornaam aangesproken worden of met omi of oma. Iedereen gaat heel informeerl en gezellig met elkaar om.”
Vrijwilligerswerk
Dat Muriel haar werk meer ervaart als hobby blijkt ook uit het vele vrijwilligerswerk dat ze doet. “Ik geef me altijd op als vrijwilliger bij de Pasar Rumah Kita en bij de jaarlijkse vakantie bootreis met de bewoners. Dat vind ik superleuk om te doen! Daar heb ik echt graag wat vrije tijd voor over. Ik geniet er zelf ook van. Er is dan een-op-een-begeleiding, je bent de hele week samen met de bewoners. Zij zijn ook heel anders dan, echt op vakantie. Ze eten heel goed, we zitten gerust anderhalf uur aan tafel. Praten gezellig en de mensen eten maar door” vertelt ze lachend. “En niet te vergeten… we wandelen in de vakantie elke dag met de bewoners.“
Plek voor nieuwe medewerkers en bewoners
We vragen Muriel wat ze mensen zou adviseren die bij Rumah Kita willen wonen of werken. “Sowieso zou ik nieuwe medewerkers adviseren om eens een dagje mee te lopen in de zorg bij Rumah Kita. Dat kan altijd. Dan zie je snel genoeg of het iets voor je is. En dat geldt ook voor bewoners die overwegen om bij ons te komen wonen. We leiden je graag rond. Als je de sfeer proeft, begrijp je snel wat ik bedoel als ik zeg dat het een fijne plek is om te wonen en werken” Wij geloven Muriel direct, vooral omdat ze tijdens het interview wel vier keer heeft gezegd dat haar werk eigenlijk vooral haar hobby is.
