Hoe word je 100 jaar? “Ik trek me nergens een fluit van aan”
Interview met 100-jarige meneer Krijgsman
Meneer Krijgsman heeft de respectabele leeftijd van 100 jaar bereikt. We mochten met hem in gesprek om terug te kijken op zijn leven en hoe hij uiteindelijk bij ons verpleeghuis Oranje Nassau’s Oord is terechtgekomen. Meneer Krijgsman zit gewoonlijk in de huiskamer. Hij vindt het gezellig om daar mensen te ontmoeten. Voor ons gesprek zitten we even rustig op zijn kamer.
Voorman bij Akzo
We zijn benieuwd wat meneer Krijgsman zijn beroep is geweest. Hij vertelt er graag over: “Ik werkte bij Akzo in de fabriek. In ploegendienst. Ik heb er veertig jaar gewerkt. Dat is helemaal niet zo lang. Als je gezond blijft, gaat het vanzelf. Na een opleiding werd ik al snel voorman. Een mooie tijd.”
Mooie momenten
We zijn benieuwd van welke periode in zijn leven hij het meest heeft genoten. “Dat was toen ik jong was en ook tijdens mijn huwelijk was het fijn. Ik heb nog 1 zus en ik heb twee kinderen van 58 en 60 jaar. Mijn generatie is er niet meer. Dat is jammer. Mijn familie komt regelmatig op bezoek.”
Gevormd door de oorlog
Nadat we het over de fijne jaren hadden, kwamen de minder mooie verhalen naar boven. “Ik heb in de oorlog veel nare dingen meegemaakt. Zo heb ik bijvoorbeeld drie jaar in de gevangenis gezeten. Eerst in Scheveningen daarna in Duitsland. Een zware tijd. Ik ben gevlucht en uiteindelijk niet vervolgd. Als je zoiets meemaakt, daar word je sterk van.”
Hoe word je honderd jaar?
Op de vraag hoe meneer zo oud kon worden zegt hij “Ik leg heel veel naast me neer. Ik trek me nergens een fluit van aan. Wat moet, dat doe je. Maar verder moet je proberen te zorgen dat je geen problemen krijgt. Dat is niet altijd gemakkelijk hoor, maar ik denk: laat maar komen. Je moet het leven aankunnen, dat lukt mij goed. Als je de oorlog hebt meegemaakt zoals ik, kun je later veel meer aan. Ik maak me wel zorgen over de oorlog in Oekraïne. Ik ben kort getrouwd geweest met een vrouw uit Oekraïne. Het is afwachten hoe het daar gaat.”
Oranje Nassau’s Oord
Tot voor kort woonde meneer Krijgsman nog thuis, in Apeldoorn. Hij vertelt hoe hij bij Oranje Nassau’s Oord terecht is gekomen. “Mijn vrouw en ik woonden tot eind 2021 nog zelfstandig. We konden ons prima redden samen. Toen mijn vrouw afgelopen jaar op 96-jarige leeftijd overleed, kon ik niet meer thuis blijven wonen. Ik verhuisde naar Oranje Nassau’s Oord. Een fijne plek. De verhuizing is me erg meegevallen, ik had er geen last van. Ik ben blij dat ik hier kan wonen. Verlang ook niet meer naar huis. De verhuizing viel me reuze mee.” Natuurlijk willen we ook weten waaraan meneer moest wennen. “Als ik naar het toilet moet ‘s avonds, dan moet ik soms even wachten. Dat was wel even wennen. Toen ik nog thuis woonde liep ik zelf naar het toilet en dat wil ik dan nu ook doen. Maar dat vinden de verpleegsters niet goed, ik kan zomaar vallen, mijn benen willen niet meewerken. Dat begrijp ik wel, maar ik moet eraan wennen dat ik het zelf niet meer kan. “
Hobby’s
Meneer Krijgsman gaat met zijn tijd mee. “Ik doe elke avond kaartspelletjes op mijn computer.” Zijn moderne tablet ligt op zijn nachtkastje. Maar ‘s nachts blijft hij daar liggen. Verder kijkt meneer uit naar het voorjaar. Zodra mijn benen weer beter meewerken, ga ik graag weer naar buiten.”
