Interview met Rob en Renate van de Landgoedwerkgroep

“Samen zorgen voor de natuur is ons ding”

Vrijwilligers Rob van Beek en Renate Smallegange zijn al vanaf het eerste uur vrijwilligers bij de landgoedwerkgroep van Oranje Nassau’s Oord. Een groep actieve vrijwilligers die inmiddels 5 jaar bestaat. Iedere woensdag en om de zaterdag komen ze ’s ochtends bij elkaar om te zorgen voor de natuur. Rob en Renate zagen beiden de oproep voor landgoedvrijwilliger in het plaatselijke krantje. Vanuit hun interesse voor de natuur, het fysieke aspect, de omgeving en het contact met andere mensen hebben ze zich aangemeld. Inmiddels bestaat de werkgroep uit 13 ervaren vrijwilligers.

Samen zorgen voor de natuur

“We doen dit vrijwilligerswerk omdat het zo veelzijdig is. De historie van het landgoed is mooi, de verhalen van passanten zijn leuk, het zorgen voor de natuur doen we graag en dat samen met een hele leuke groep mensen”, aldus Renate. Frans Alberts, boswachter & hoofd Bos en Tuindienst is de contactpersoon en samen met hem is besproken dat de vrijwilligers het kleine werk doen om de natuurwaarde van het landgoed te vergroten. “Het opknappen van plekjes die iets historisch hebben is favoriet,” vertellen Renate en Rob. Zo halen ze bij de grafheuvels de kleine begroeiing weg, houden ze de ijskelder en de oude wildval vrij en maken ze de historische drinkbakken schoon. “Dit alles doen we met handgereedschap en beschermende kleding, zodat het zo veilig mogelijk is. Ook houden we paden begaanbaar, we knotten de wilgen en bouwen nestkastjes en zelfs een insectenhotel”, vertelt Rob. Binnen de landgoedwerkgroep zitten aardig wat mensen met kennis over de natuur. Samen hebben ze inmiddels zoveel achtergrond dat ze veel dingen zelf kunnen doen. Als ze ergens niet uitkomen dan bespreken ze het met Frans.

Coronaperiode

Tijdens de coronaperiode is ook de landgoedwerkgroep tijdelijk gestopt. Toen ze weer mochten beginnen hebben Renate en Rob het initiatief genomen om per ochtend een tijdsplanning te maken, zodat de coronamaatregelen gehandhaafd werden. “Tijdens de coronaperiode maakte ik wel eens een wandeling over het landgoed. Ik miste het vrijwilligerswerk echt wel, vooral het sociale en fysieke stuk. Na een tijd waren alle klusjes thuis wel klaar. Dit vrijwilligerswerk is voor mij sport, want ik ben geen groepssporter. Ik ben dus heel blij dat we toch aardig snel weer aan de slag konden”, vertelt Rob.

Mooie verhalen van passanten

“Tijdens ons vrijwilligerswerk hebben we de afgelopen jaren mooie verhalen verzameld en veel leuke gesprekken gevoerd met passanten. Een tijd terug kwam er een hardloper langs die vroeg of hij in de landbouwschuur mocht kijken. Hij was zelf beroepsmilitair en had alles over de oorlogsgeschiedenis opgezocht. Zo wist hij ook dat de landbouwschuur een rol heeft gespeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook kwam een Amerikaanse man langs met zijn familie die in Nederland woonde. Een voorouder was omgekomen in een bommenwerper die op het landgoed terecht kwam. Op deze plek is nu een kuil waar ook de vrijwilligers van de landgoedwerkgroep aan het werk zijn.“ Naast alle mooie gesprekken die vrijwilligers met voorbijgangers voeren zijn er ook mensen die klagen over ingrepen in het bos. “We moeten soms praten als Brugman, om uit te leggen dat er meerdere kanten zijn aan bosbeheer”, aldus Renate.

Dit is mijn ding

In de jaren ‘80 en ‘90 hielpen mensen als vrijwilliger de boer bij het wilgenknotten. “Voor die boer waren de bomen een sta in de weg, maar omdat grootvader ze had geplant kon je ze niet wegdoen. Om die reden hielpen vrijwilligers de boeren om dit in stand te houden. Wij doen dit nu ook op het landgoed en ik merk door iets te doen en je tijd te geven aan iets van algemeen belang dat je waardering krijgt. Zo kan ik me dat ook in het verpleeghuis voorstellen. Je moet mij alleen niet op een verpleegafdeling zetten; het landgoed en de natuur, dat is mijn ding”, aldus Rob.

Vrijwilligers komen omdat het heel divers is. Niemand wil productiewerk doen, iedereen werkt in zijn eigen tempo en er hoeft niks af. Het is het geheel van alles bij elkaar. Gewoon die vaste dag in de week, waarbij je hoopt op goed weer en de aanwezigheid van de vrijwilligers. En dan ga je aan de slag, samen ergens voor gaan zoals de Japanse duizendknoop bestrijden.

Samenwerking met andere werkgroepen

Voordat Rob en Renate zich aansloten bij de landgoedwerkgroep van Oranje Nassau’s Oord waren ze al jaren vrijwilliger bij Landschapsbeheer Zuidwest-Veluwe. Ondertussen is er ook een samenwerking ontstaan tussen deze twee werkgroepen. Zo halen ze samen in het voor- en najaar de Japanse duizendknoop weg. “Het is een enorme klus waarbij het heel erg fijn is dat je hulp krijgt. Het weghalen van Japanse duizendknoop is een eeuwigdurende strijd en we zijn dan ook ongelofelijk trots dat we een duidelijk effect van ons werk zien. Voor mensen die niet weten wat de Japanse duizendknoop is, dit is een exotische plant die ooit vanuit Japan naar de botanische tuin in Leiden is meegenomen. Wat ze toen nog niet wisten is dat het een enorme woekeraar is, die bovendien in Nederland geen natuurlijke vijanden heeft”, vertelt Renate.

Rob van Beek en Renate Smallegange,
coördinerend landgoedwerkgroep vrijwilligers