Mondharmonica spelen op je 101ste
Wat geef je een bewoner die 101 jaar wordt voor zijn verjaardag? Iemand die al een heel leven achter zich heeft? Een mondharmonica, dacht medewerker welzijn Sergio Gerritsen! Meneer Krijgsman is er nog door ontroerd.
Terug naar toen
In oktober bezochten bewoners van de Amaliahof, een afdeling van Oranje Nassau’s Oord, samen met vrijwilligers en medewerkers welzijn de Apenheul. “We hebben toen een mooi gesprek gehad over onder andere de mondharmonica. U had er eentje maar die heeft u weggegeven aan uw kleindochter. U zei toen die dag tegen mij dat u graag weer een mondharmonica zou willen. Dat heb ik onthouden”, vertelt Sergio. “Ik speelde vanaf mijn kinderjaren mondharmonica. Als ik eraan terugdenk word ik een beetje verdrietig”, zegt meneer Krijgsman met tranen in zijn ogen. “Zijn dit positieve of negatieve herinneringen?”, vraagt Sergio. “Positieve herinneringen. Ik heb het mezelf aangeleerd. Ik was thuis, in ons gezin, de enige die mondharmonica speelde. Het is een leuk instrument, want je kan er je eigen melodieën in kwijt. Eigenlijk gaat het spelen vanzelf. Je hebt een liedje in je hoofd en dat speel je”, vertelt meneer Krijgsman.
Even wennen
De gekregen mondharmonica wordt erbij gepakt. Een zilverkleurige mondharmonica in een klein zwart doosje. Als meneer Krijgsman hem in zijn handen heeft draait hij hem eens om en begint zonder aankondiging te spelen. Er klinken duidelijke melodieën. “Het is wel even wennen hoor. Dit is een kleiner exemplaar dan ik gewend ben.” En dat klopt want de professionele mondharmonica van meneer Krijgsman had 14 tonen, zijn nieuwe 10. Zo zie je maar weer, iets wat je heel leuk vindt verleer je niet.
