Vrijwilliger bij Zinzia | Josette Rensen

Samen koken, bewoners naar de kerkdienst brengen, een kastje opknappen, een spelletje spelen, lachen, praten en vooral luisteren. De vrijwilligers bij Zinzia zijn onmisbaar. Zij bezorgen bij de bewoners en de medewerkers een glimlach op het gezicht. Wie zijn ze? En waarom zetten zij zich in als vrijwilliger? Leer de komende tijd een aantal van onze vrijwilligers kennen met deze rubriek: Vrijwilliger bij Zinzia. In deze editie vertellen we het verhaal van Josette Rensen.

“Als ik vertel dat ik vrijwilliger ben bij een hospice dan krijg ik vaak de vraag ‘is dat niet eng?’. Dat is het niet. Ja, er gaan hier mensen dood en je bent betrokken, maar het zijn geen familieleden of vrienden. Jij mag er in dat laatste stukje van iemands leven bij zijn. Wij, alle medewerkers en vrijwilligers, proberen de situatie zo in te richten dat iemand rustig kan sterven”, vertelt Josette.

Zinzia heeft twee hospices; De Goudvlinder in Bemmel en De Zijdevlinder in Wageningen. Mensen die in hun laatste fase van hun leven zitten kunnen hier terecht. In een warme, huiselijke omgeving doen medewerkers en vrijwilligers er alles aan om onze gasten te ondersteunen. Bijvoorbeeld de pijn wegnemen of verzachten. “Het is belangrijk dat je aanvoelt wat iemand nodig heeft. Soms is dat een goed gesprek, samen een boek lezen maar soms is het vasthouden van iemands hand voldoende. Er zijn, daar gaat het om”, geeft Josette als voorbeelden.

Vrijwilligerswerk
Elke woensdagavond gaat Josette naar De Goudvlinder voor haar vrijwilligerswerk. Inmiddels komt ze er al 4 jaar, waarvan een jaar bij de vernieuwde hospice. Daarvoor maakte de hospicezorg uit van een afdeling, nu staat het op zichzelf en heeft het een eigen ingang. “In 2017 overleed mijn schoonmoeder, ze was dement. Ik ben veel bij haar geweest. Maar toen zij overleed en ik bewust op zoek was naar vrijwilligerswerk vroeg ik mijzelf wel af of ik het geduld wat ik bij haar had ook zou kunnen opbrengen voor anderen. Ik zag ook wat dementie kon doen met mensen. Wil ik dat wel, dacht ik? Via, via raakte ik in gesprek met iemand die vrijwilligerswerk deed bij een hospice. En zo is het balletje gaan rollen. In het begin kon ik ook een paar keer meelopen met een vrijwilliger om zo te kijken of het wat voor mij zou zijn.”

Een vrijwilliger bij een hospice zorgt onder andere voor eten en drinken, geeft planten water, pakt de vaatwasser in, maar het belangrijkste: je bent er voor de gast, maar ook voor de familie. “Houdt iemand van vogeltjes dan hangen we buiten vetbolletjes op, laat de vogeltjes maar komen! Heeft een gast zin in bittergarnituur? Dan bestellen we dat toch. Al neemt de persoon er maar een klein hapje van, als hij of zij daar lekker van kan genieten dat is toch mooi! We zijn er ook voor familie. Als een kleinkind hier op bezoek komt bij opa of oma moet het wel fijn zijn, niet eng. Dus natuurlijk krijgt het kind een lekker koekje of snoepje van ons. Soms komt familie na een bezoek de huiskamer in om het hart te luchten, dan luister je daar naar en bied je iemand een bakje koffie aan.

Ik kan mij ook een gast herinneren die erg angstig was om dood te gaan. Ze was heel onrustig en had haar tablet in haar handen, daar speelde ze patience op. Het lukt haar niet en dus gaf ze de tablet aan mij. ‘Doe jij het maar’ zei ze. Samen hebben we het spelletje afgemaakt. Het bood haar wat afleiding.” Josette zit vol herinneringen en voorbeelden over wat ze allemaal meemaakt als vrijwilliger. Vaak zijn het hele mooie momenten.

“Je bent er echt niet altijd bij hè als iemand komt te overlijden. Er gaat ook niet iedere dag iemand dood. Sommige gasten liggen hier een paar maanden. Maar als iemand komt te overlijden dan begeleiden wij samen met de uitvaartondernemer de overledene naar de rouwauto. We bieden iemand van binnenkomst tot na het overlijden een waardige, respectvolle tijd. De mooie reacties van familieleden die we krijgen na het overlijden van iemand, zeggen genoeg over de goede tijd die ze hier hebben gehad.”

“Weetje, ik houd gewoon van mensen en hun verhalen en die zijn er hier genoeg!”, besluit Josette.

Vrijwilligerswerk?!
Vrijwilligerswerk bij Zinzia kan op verschillende manieren ingevuld worden. Koken, samen spelletjes spelen, bewoners brengen naar de dienst, chauffeur en nog veel meer. Waar zet jij je voor in? Kijk op de website www.wenszoektjou.nl voor de mogelijkheden.