Vrijwilliger bij Zinzia | Rosario Abaga

Samen koken, bewoners naar de kerkdienst brengen, een kastje opknappen, een spelletje spelen, lachen, praten en vooral luisteren. De vrijwilligers bij Zinzia zijn onmisbaar. Zij bezorgen bij de bewoners en de medewerkers een glimlach op het gezicht. Wie zijn ze? En waarom zetten zij zich in als vrijwilliger? Leer de komende tijd een aantal van onze vrijwilligers kennen met deze rubriek: Vrijwilliger bij Zinzia. In deze editie vertellen we het verhaal van Rosario Abaga.

“Mijn nichtje is zo’n 2 jaar geleden overleden, ze woonde samen met haar zus in Spanje. Haar overlijden, het proces ernaartoe is de reden dat ik nu werk als vrijwilliger bij een hospice”, vertelt Rosario. Ze is vrijwilliger bij hospice De Zijdevlinder in Wageningen. Daarnaast werkt Rosario drie dagen per week als woonzorgbegeleider bij De Rijnhof, in Renkum.

Ze vervolgt haar verhaal: “Mijn oudste nichtje overleed aan kanker toen ze 49 jaar was. Haar zusje verzorgde haar. Ze kon nergens heen, zat helemaal klem. Als mijn jongste nichtje even weg wilde voor een boodschap dan moest ze iemand betalen om haar zus gezelschap te houden, om op haar te letten. Een schrijnende situatie was het.” Al met al duurde het een jaar voordat de nicht van Rosario kwam te overlijden. Ze was er bij toen het gebeurde. “Mijn leidinggevende zei altijd ‘wacht niet te lang Roos, ga er naar toe. Het is wel kanker’. Maar ik durfde niet. Ik was bang dat ze zou opgeven als ik zou komen. Zolang ik niet was geweest zou ze blijven vechten. Toen ik daar was, was het ook meteen de laatste keer.” Vanwege het coronavirus was het een kil en koud afscheid. Binnen een uur na het overlijden werd het lichaam opgehaald. “Ik kon niet rouwen, ik moest er zijn voor mijn nicht. Ik dacht alleen maar aan de tijd…nog een half uur, nog 10 minuten, nog 5 minuten dan gaat ze weg.” De crematie was 24 uur later. Omdat er vanwege het coronavirus geen priesters beschikbaar waren heeft Rosario de dienst geleid.

Eenzame dood
Een heftige periode waardoor menig mens de dood even uit de weg zou gaan. Rosario niet. “In Nederland gaan jaarlijks duizenden mensen dood zonder dat er iemand bij is. Mensen horen niet alleen te zijn, zeker in deze fase van hun leven niet. Bij thuiskomst uit Spanje voelde ik dat ik er iets mee wilde.” Ze is gestart met de opleiding tot stervensbegeleider. En ze werkt vrijwillig bij hospice De Zijdevlinder.

Zinzia heeft twee hospices; De Goudvlinder in Bemmel en De Zijdevlinder in Wageningen. Mensen die in hun laatste fase van hun leven zitten kunnen hier terecht. In een warme, huiselijke omgeving doen medewerkers en vrijwilligers er alles aan om onze gasten te ondersteunen. Bijvoorbeeld de pijn wegnemen of verzachten.

“Ik maak eten klaar en dek de tafel zoals thuis. En dan zit ik erbij, soms is dat al voldoende. Als iemand pijn heeft dan geef ik iemand een aai over de bol. Och, en dan voel je de kracht die de mensen nog hebben. Alleen er zijn is soms genoeg. Mijn nichtje hield bijvoorbeeld van aardbeien. Alleen toen ik er op het laatst was, was het niet het seizoen van aardbeien. Ik heb alles afgezocht en uiteindelijk heb ik ze gevonden. Dat doe ik nu ook bij de gasten van de hospice. Als ze iets speciaals willen gaan wij voor ze op zoek. ‘Dankjewel Roos’, hoor ik dan. Dat is toch mooi. Als je geeft, krijg je er ook zoveel voor terug!”, besluit Rosario.

Vrijwilligerswerk?!
Vrijwilligerswerk bij Zinzia kan op verschillende manieren ingevuld worden. Koken, samen spelletjes spelen, bewoners brengen naar de dienst, chauffeur en nog veel meer. Waar zet jij je voor in? Kijk op de website www.wenszoektjou.nl voor de mogelijkheden.